അന്ന് തന്ന വിഷയം സ്വപ്നം ആയിരുന്നു ,അതിന് ഞാന് ഇങ്ങനെ കുത്തി കുറിച്ചു
പാതിയുറക്കത്തില് എന്നെ തഴുകിയ
കാറ്റിന് കരങ്ങള്ക്ക് എന്തിത്ര കുളിര്മ്മ
പതിയെ ഉണര്ന്നു ഞാന്
എന് സ്വപ്ന യാത്ര യില് നിന്നേകയായി
ഓര്ക്കുവാന് സ്രെമിച്ചു ഞാന് സഞ്ചരിചോരി-
പാതയില് ആയിരം പൂക്കള് വിതറിയത് ആരെന്ന്
പിന്നൊരു ഞെട്ടലോടെ ഞാനറിഞ്ഞു എന് -
സ്വപ്നങ്ങള് എല്ലാം നിന്നെ കുറിച്ചായിരുന്നു എന്ന് .
ഏകാകിനിയാം എന് കിനാക്കളില് എന്നും നീയും -
നിന് ചിരി മുത്തുകളും മാത്രം ,
പാതി ഉറക്കത്തിലും എന് ചിത്തത്തില്
വസന്തം കെട്ടിയൊരു ഉണ്ഞാല് ല്
ആടികളിക്കുന്നു നിന് രൂപം,
നീയെന് കിനാവിന് കലിതൊട്ടിലില് എപ്പോഴോ -
ഞാനറിയാതെ പിറവിയെടുത്തു .
തുമ്പി യും പറവകളും പാറി കളിക്കുമെന് -
കളിവീടിന് മുറ്റത്ത് ഒരായിരം പൂക്കള് അന്ന് വിരിഞ്ഞു .
അതിന് സൌരഭ്യം നുകര്ന്ന് നാം ഇരുവരും -
ഏതോ ജീവിത വീഥിയില് കാത്തിരുന്നു .
ജീവിതതിനര്ത്ഥം ഉണ്ടെന്നു എന്നെ പഠിപ്പിച്ച എന് ജീവനാഥ
സ്വപ്നത്തിന് പൂന്തോപ്പില് നീ തിരഞ്ഞത് എന്നെ യല്ലോ
നിനക്കെന്നെ കാണുവാന് ഇനിയുമൊരു കണ്ണ് കൂടെ വേണോ?
ജീവിതത്തിന് നൊമ്പര പാടുകള് ഏറ്റു ഞാന്
എത്ര കാതം തനിയെ നടന്നെന്നോ !
ഒന്നു നീ പിറക്കുമോ എന് സ്വപ്നത്തിന് ഗര്ഭപാത്രത്തില് നിന്നും ,
നിന്നെ താലോലിക്കാന് എന് കരങ്ങള് ജന്മങ്ങളായി വ്രതമിരിപ്പു,
സ്വപ്നങ്ങള് ഏറെ ഞാന് കണ്ടു മറന്നു-
നീയാകും സ്വപ്നമെനിക്ക് പുതുമ യെകുന്നു .
എന് കിനാക്കള്ക്ക് ജീവനുണ്ടായത് ,
നീയതിന് കാന്വാസില് വര്ണ്ണം ആയപ്പോള്,
ഉറക്കമുണര്ന്നു ഞാന് കണ്ണുകള് ചിമ്മിയപ്പോള് -
നീയെങ്ങോ പോയി മറഞ്ഞിരിന്നു
എന് സ്വപ്നങ്ങല്ക്കൊന്നിനും ജീവിതമില്ലയിരുന്നു .
സ്വപ്നങ്ങള്ക്ക് അര്ത്ഥം ചികയുന്ന ഞാനോ വെറും മടയി .
No comments:
Post a Comment